Ασφαλιστική Αποζημίωση

Δεδομένα

Σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία

  • Το σύνολο των φαρμάκων που αποζημιώνεται από την κοινωνική ασφάλιση ομαδοποιείται σε κατηγορίες και αποζημιώνεται σε τιμές ανάλογες με την ασφαλιστική τιμή κάθε κατηγορίας (σύστημα τιμών αναφοράς). Πάνω από τα 2/3 των χωρών της ΕΕ έχουν υιοθετήσει το συγκεκριμένο σύστημα ασφαλιστικής αποζημίωσης.
  • Η θεωρητική βάση του συστήματος τιμών αναφοράς έγκειται στην ομοιόμορφή αποζημίωση των φαρμάκων εκείνων που αξιολογούνται ως θεραπευτικά ισοδύναμα και κατά συνέπεια ανταλλάξιμα μεταξύ τους.
  • Η ομαδοποίηση των φαρμάκων ακολουθεί διάφορα επίπεδα κατηγοριοποίησης με βάση το σύστημα ATC (Anatomic Therapeutic Class) το οποίο έχει αναπτυχθεί από τον ΠΟΥ. Συγκεκριμένα :
    • Επίπεδο ATC-5: Φάρμακα με ίδια δραστική ουσία και φαρμακοτεχνική μορφή (και σε ορισμένες περιπτώσεις και ίδια περιεκτικότητα και συσκευασία).
    • Επίπεδο ATC-4: Φάρμακα με όμοιες ή παρεμφερείς θεραπευτικές ενδείξεις.
    • Επίπεδο ATC-3: Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση μιας νόσου.
  • Η δημόσια ασφάλιση αποζημιώνει μέχρι το ύψος της τιμής αναφοράς, ενώ ο ασθενής καταβάλλει το ήμισυ της διαφοράς μεταξύ Ασφαλιστικής και Λιανικής Τιμής.

 

Προτάσεις

  • Υπολογισμός της ασφαλιστικής τιμής μέσω της ομαδοποίησης των φαρμάκων σε επίπεδο θεραπευτικής κατηγορίας ATC4.
  • Κατάταξη των φαρμάκων σε επίπεδο ATC-5 υπό την προϋπόθεση ότι είτε έχουν αξιολογηθεί θετικά ως προς την προστιθέμενη θεραπευτική τους αξία από τουλάχιστον δύο από τους οργανισμούς φαρμακοοικονομικής αξιολόγησης (NICE- Μεγ. Βρετανία, NAS-Γαλλία, iQUIK -Γερμανία) είτε έχουν εγκριθεί με ταχείες διαδικασίες από τον ευρωπαϊκό οργανισμό φαρμάκων (ΕΜΑ).
  • Οποιαδήποτε απόφαση για κατάταξη σε επίπεδο ATC5 θα πρέπει να γίνεται έπειτα από μελέτη της επίπτωσης στη φαρμακευτική δαπάνη (μελέτη budget impact).
  • Η διαφορά μεταξύ της ασφαλιστικής και της λιανικής τιμής καταβάλλεται από τους ασθενείς με ποσοστό συμμετοχής στη διαφορά που καθορίζεται ανάλογα με τους στόχους της κοινωνικής πολιτικής, π.χ. πρόνοια για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
  • Η κύρια συμμετοχή των ασθενών στο κόστος των φαρμάκων (0/10/25%) θα πρέπει να παραμείνει στα ίδια ποσοστά.